Urodził się 15 lutego 1828 roku w Kaliszu w Guberni Warszawskiej. Pochodził ze stanu szlacheckiego. Jego rodzice to Antoni i Dorota z Łąckich. Jako dziecko uczył się w szkole początkowej w Siewierzu w powiecie olkuskim Guberni Radomskiej. W celu dalszego kształcenia uczęszczał do Szkół Powiatowych Pińczowskich, a gdy te zostały przeniesione do Kielc, naukę kontynuował w tym mieście. Ukończył w roku 1846 cztery klasy i wstąpił do Seminarium Duchownego w Kielcach. W 1851 roku wyświęcony został na księdza. Posłano go jako wikariusza do parafii Chmielnik, a następnie do Rokitna. W dalszej kolejności był administratorem kościoła parafialnego w Imielnie, a w sierpniu 1853 roku został administratorem parafii Brzeziny. Władze kościelne widziały go tu na stanowisku proboszcza i tak też się stało dnia 4 maja 1854 roku. Był on pierwszym proboszczem z nominacji zatwierdzonej przez rząd
Ksiądz Żołątkowski spełnił oczekiwania swoich przełożonych oraz parafian. Miał wielkie zasługi dla brzezińskiej parafii. Dbał o wygląd kościoła i cmentarza. W 1870 roku zlecił sporządzenie planów powiększenia kościoła, tzn. przedłużenia nawy oraz dobudowania wieży i dzwonnicy. Podjął też próbę ratowania zaniedbanej kaplicy Oraczewskich w Morawicy, gdy w 1898 roku majątek przeszedł w ręce Izaaka Zarachowicza, który całkowicie przestał opiekować się tym obiektem. Proboszcz z Brzezin pokrył dach kaplicy blachą, uporządkował i urządził wnętrze. Jak zmienił się na lepsze stan kościoła i jego otoczenia oraz cmentarza, plebanii widać najlepiej, gdy się porówna dwa opisy inwentarzowe sporządzone przez księdza Żołątkowskiego, gdy w czerwcu 1854 roku obejmował probostwo i w roku 1885.
Ks. August Żołątkowski zmarł w Brzezinach 23 sierpnia 1898 roku. Z aktu zgonu można się dowiedzieć, że był nie tylko proboszczem brzezińskiej parafii, ale również dziekanem Dekanatu Kieleckiego i kanonikiem honorowym Diecezji Lubelskiej.
(za: "W cieniu krzyży, w cieniu brzóz" M. Węgrzyn)