Syn Jana i Marianny Rabiejów urodzony 2 stycznia 1892 r. w Brzezinach. Najstarszy z dziewięciorga rodzeństwa. Przed wojną był policjantem. Skierowany do Starachowic, pracował jako posterunkowy Policji Państwowej. Tam poznał swoją późniejszą żonę Mariannę. Byli bezdzietni. Do wybuchu wojny mieszkali w Starachowicach. W tym okresie Stanisław Rabiej wybodował w Brzezinach nowy, murowany dom, na miejscu starego drewnianego.
W chwili wybuchu wojny Stanisław Rabiej wraz z żoną był w Starachowicach, gdzie nadal pełnił służbę. Wiadomo, że po wrześniu 1939 r. wraz z kolegami z posterunku wyruszył na wschód, gdzie po radzieckiej agresji 17 września został internowany i wywieziony do obozu. Fakty te potwierdza kartka, którą Stanisław Rabiej wysłał z Ostaszkowa do Brzezin. Była to ostatnia wiadomość od niego. Zamordowany strzałem w tył głowy w Twerze w 1940 r. przez NKWD. Marianna Rabiej - żona Stanisława poszukiwała go przez PCK. W 1957 r. otrzymała odpowiedź, że nic o nim nie wiedzą. Ostatni rok życia spędziła w Brzezinach. Zmarła w 1983 r. nie poznawszy prawdy o śmierci męża.
15 kwietnia przed Zespołem Szkół im. Jana Pawła II w Brzezinach został posadzony Dąb Katyński upamiętniający Stanisława Rabieja.
