Szczepan Rutkowski urodził się w 1897 roku w Maleszowej, w rodzinie Hieronima i Marianny. Za żonę pojął Antoninę z domu Kapusta, która urodziła się 3 maja 1887 roku w Komórkach. Szczepan mawiał, że pokochał swoją wybrankę za jej warkocze.
Na pocz. XX w. w poszukiwaniu pracy oboje przeprowadzili się do czworaków przy dworze w Brzezinach. Po parcelacji dóbr dworskich wybudowali swój dom na wykupionej ziemi. Mieli dwójkę dzieci: Zofię i Feliksa. W czasie II wojny światowej ukrywali u siebie rodzinę z Kielc. Po jej zakończeniu pomagali wdowie po płk. Żarnowskim w pracach domowych.
Antonina w dzieciństwie pracowała na służbie w Kielcach. Będąc już w Brzezinach, wstąpiła do powstałego Koła Gospodyń Wiejskich i została jego aktywną działaczką. Bardzo lubiła opowiadać o dawnych czasach.
Szczepan był rolnikiem i dobrym, pomocnym człowiekiem. Należał do Ochotniczej Straży Pożarnej w Brzezinach. Pomagał także w pracach przy parafii. Razem z ziemianami, Osieckim i Żarnowskim, tworzyli tzw. „myśl polską”. Rutkowski był gospodarzem Spółdzielni w Brzezinach. W ramach jej działalności wybudowano drewniany budynek nieopodal kościoła, który stanowił siedzibę spółdzielni, a później był w nim sklep. Szczepan jeździł furmanką do Kielc po towar do tego sklepu.
Rutkowcy byli dobrymi i religijnymi ludźmi. Zawsze chodzili razem do kościoła. Szczepan zmarł w 1963 r., a Antonina w 1976 r. Oboje spoczywają na brzezińskim cmentarzu.
/KP/
