Jan Frankowicz przyszedł na świat 24 listopada 1899 roku w Brzezinach jako syn Pawła i Marianny Frankowiczów. Był jednym z siedmiorga rodzeństwa. W 1928 roku razem z ks. Mączką zakładał Ochotniczą Straż Pożarną i był jej pierwszym naczelnikiem. Związał się z tą służbą na wiele lat swojego życia, za co został odznaczony m.in. Złotym Medalem za Zasługi dla Pożarnictwa.
W latach 20-tych XX wieku brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1929 roku ożenił się z młodszą od siebie o trzynaście lat Franciszką z Jędrochów. Mieszkali wspólnie za murem plebańskim w Brzezinach i utrzymywali się z pracy na roli. Razem ze swoją żoną doczekali się czwórki dzieci. W 1939 roku Jan Frankowicz wyruszył na wojnę. Odchodząc z domu, pocałował kołyskę, w której spało jego najmłodsze dziecko. Po niedługim czasie wrócił do Brzezin, a w latach 1943-45 brał udział ruchu oporu.
Jan Frankowicz był pracowitym i uczciwym człowiekiem. Hodował bydło, był członkiem Kółka Rolniczego oraz należał do „Samopomocy Chłopskiej”. W roku 1959 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Zmarł 4 kwietnia 1986 i spoczął na brzezińskim cmentarzu.
/KP/
